Wolkjes
Als schaapjes in een staalblauwe lucht
Zeilend door de wind
Prachtig, schilderachtig
Met een beetje fantasie
Telkens andere gezichtjes
In harmonie...
Zonnestralen door de wolken heen
Splitsen zich in banen, als breken ze vaneen
Wolken als van watten zo zacht
Kijken naar beneden, naar de mensenjacht
Alléén boven, waar 't zo rustig is
zweven ze olijk rond
Grenzeloos, hoog boven 't aarderond
't Is daar waar ik zweven wou
Tussen al de schaapjes heen
'k Voelde me nooit meer alleen
Vrijheid als van nooit tevoren
Niets wat me meer zou bekoren
Weg van al die heisa hier beneden
Zachtjes door de hemel gegleden
Wolkjes aan de hemel, torenhoog
Hef mij op
Tot aan de regenboog...
Ingezonden door
Geplaatst op
20-04-2008
Over dit gedicht
Ik zou een wolkje willen zijn....
Geef uw waardering
Op basis van 9 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
SchapenReacties op ‘Wolkjes’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!