Kooi nooit een vlinder

Ik zie een mooie vlinder
Rijk aan kleur en licht als lucht
Maar probeer haar niet te vangen
Anders slaat ze op de vlucht
Zij kan weg vliegen
Zij kan gaan
Als het leven niet gaat zoals het hoort te gaan
De wind laat haar wiegen
Op de zachte witte wolken
De regen is zacht aan het druppen
Op de groene blaadjes van morgen
Maar toch probeerde ik haar te vangen
Maar wat was ik toch blind
Zij laat zich niet kooien
Zelfs als ik win
Zij zal altijd vrij zijn
In haar geest en oren
Jij bent dan toch niet mijn
Met je geest ergens daar
zal je me toch niet horen
Jij kan je afsluiten als het niet gaat zoals het moet
Jij kan met je geest boren
Naar de plaats waar je toe doet
Dus als je een vlinder ziet
Zo mooi als die van mij
Zal je weten: Zij is nooit mijn