100.000 woordjes
100.000 woordjes
verzonnen voor jou
die ik nog altijd
tegen je zeggen wou
rode rozen
champange of wijn
picknicken in het parkje
naast de fontijn
reizen en leren
de wereld verkennen
seks in de auto
over het strand rennen
lachen om niets
pannekoeken bakken
samen doodmoe zijn
en op de bank zakken
dingen zo gewoon
bijna saai misschien
maar samen met jou
zou ik er naar uit willen zien
nu moet ik helaas
iemand anders vinden
waar ik me aan durf
vast te binden
die 100.000 lieve woordjes
verzonnen voor jou
voor al die dagen
die ik nog met je beleven wou
die woordjes bewaar ik
draag ik met me mee
geef ik aan niemand anders
ze zijn alleen van ons twee.
Reacties op ‘100.000 woordjes’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!