vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Aurora
Als een koperen schijf
Verschijnt aan de horizon
Schaduwen wijken moeten
Het morgenrood de duisternis overwon
Een nieuwe dag begroeten
Het diffuse licht dat zich verdeeld
Fluweelzacht 't landschap streelt
Bode van de dageraad
Niemand die het onverschillig laat
Het krieken van de morgen
Begeleid door strepen vogelzang
Ik hou het diep in 't hart verborgen
Het beeld zonder zorgen
Mijn leven lang...
Vrijheid,blijheid, liefde
En het "zijn"
Geborgen en verweven
In een straal van zonneschijn
Reacties op ‘Aurora’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!