Slapengaan

Mensen hoort mij aan,
mij Janneke Maan.
In de nachte zie 'k al,
de bergen en 't dal.
Van dat weet 'k al,
als de schemert val.

Oudher geen REM of pillen,
gewoon slapen willen.
Geen pillen begod nee,
't zandmanneke kwam mee!
Kwam 'm rap,
met zak en kap.
Strooide zand in 't rond,
op oog en mond.

Wachtend op dutten,
met ogen diep 'lijk putten.
Mensen, jullie luisterden gedwee,
Ga en slaapt in peis en vree.