Laat me maar stikken
Je Denkt Dat Ik Je Vertrouw
Maar Dat Is Niet Zow
Laat Me Maar Stikken
Maar Kom Later Dan Niet Meer Terug zeiken
Je Denkt Dat Ik Je Mag
Dat Is Ook Sgat Maar Niet Zoals Je Nu Doet
Je Bent Geen Achterna Loopertje
Je Bent Niet Zow Gemeen
Je Doet Nooit Stoer
Ik Wil Je Niet Kwijt
Maar Je Laat Me Toch Stikken
Maar Ik Ben Niet Zow Dom
Ik Trap Niet In Die Domme Praatjes Van Je
Dus Kom Ook Niet Zeiken
Je Vraagt Of Ik Boos Ben
Maar Je Weet Zelf Wel Waarover Dit Gaat
Dus Kom Niet Zeiken Bij Me
Want Jij Bent De Gene Die Me Nu Juist Laat Stikken
Dus Van Mij Appart Kun Je Op Flikkeren
Ingezonden door
Geplaatst op
25-11-2010
Over dit gedicht
Dit Gedicht is echt met pijn geschreven,, het gaat over een vriendin waarmee ik ruzie mee heb en ze probeert me niet eens terug te winnen dus ze laat me stikken.
Geef uw waardering
Op basis van 2 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Ruzie Verdriet Verlaten VriendinnenReacties op ‘Laat me maar stikken’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!