vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
de tranen rollen
Tranen rollen over mijn wangen,
Tranen heb ik van verdriet.
Mensen lopen mij voorbij,
En niemand die het ziet.
Niemand die belangstelling heeft,
Alsof je niet op aarde leeft.
Hoe moet ik hiermee doorgaan,
Als iedereen mij als lucht ziet staan.
Van buiten ben ik vrolijk en straal ik van geluk,
Maar vanbinnen rot ik weg en gaat alles stuk.
Toch blijf ik proberen elk uur van de dag.
Blijven hopen met een lach.
Reacties op ‘de tranen rollen’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!