vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
een bloem met een glimlach
ze was een bloem,
een bloem met een glimlach
al wist ze amper wie ik was
ik hield van haar
ook toen ze op mijn teen stond
en toen ze thee inschonk
ook toen ze dement werd en bleef
nu ze weg is noem ik haar bloem
een bloem met een glimlach
gelukkig heb ik dag kunnen zeggen
nu iss ze vast op een plek
met bloemen
bloemen met glimlachen
ergens daarboven zal ze aan ons denken
Reacties op ‘een bloem met een glimlach’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!