Verleden.
Er gaat geen dag voorbij dat ik niet aan je denk
Dat ik mezelf moet dwingen in de realiteit te blijven
Ik niet teveel in het verleden moet blijven hangen
Maar ondanks dat blijf jij in mijn gedachten verschijnen
Nog steeds heb jij mij in je macht
Nog steeds lijk jij te beslissen over mijn leven
Raak ik steeds verder bij mezelf vandaan
Ik kan jouw op geen enkele manier vergeven
Hoe graag ik ook zou willen
Hoe graag ik het ook een plekje zou willen toebedelen
Jij lijkt nog zoveel sterker dan ik
Hoe kan deze wond ooit helen
Jij hebt me veel pijn en verdriet aangedaan
Jij hebt mij veranderd in iemand die ik niet wil zijn
Nog altijd vraag ik me af hoe je dat ooit heb kunnen doen
hoe kon je het leven afpakken van iemand zo kwetsbaar en klein
Maar ik zal vechten voor een beter en gelukkiger leven
Zonder al teveel pijn en verdriet
Jij hebt mij lang genoeg in je macht gehad
Al vanaf het moment dat jij mij daar alleen en verloren achterliet.
Ik zal jou dit niet laten winnen
Jij hebt me al teveel aangedaan
Jij bent het die zich schuldig moet voelen en niet ik
Ik ben het die dit gaat winnen, en zal daar voor gaan!
Reacties op ‘Verleden.’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!