vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Je oogde teveel schoonheid
zag je
in die tuin vol bloemen
een ranke steel
je kleur gebogen in de lijn
die ik moest volgen
naar je geurend hart
stond heel expressief te dromen
opende in lichten van de zon
bloesemde verleidelijk
in trage zomertinten
tijd verschoot zijn uren
in langdurend avondrood
heb je niet geplukt
je oogde teveel schoonheid
de zachte avondwind
verdroomde onze loomheid
in het wiegen van elkaar
ik heb je voor het rusten
heel teder mogen kussen
wil melker
20/11/2010
www.wilmelkerrafels.deds.nl
Ingezonden door
Geplaatst op
20-11-2010
Geef uw waardering
Op basis van 3 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
LiefdeReacties op ‘Je oogde teveel schoonheid’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!