vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Handen sterven later
handen weven een verhaal
de vingers zijn
emoties aan het vlechten
de hoofdpersonen vechten
maar niemand wint
ogen zijn gekluisterd
aan het spel
je aandacht is geboeid
ziet blikken die
snel kunnen doden
je hoofd laat schimmen vrij
met duistere gedachten
ze ondermijnen fantasie
betoveren de goede krachten
en overheersen met magie
stemmen schreeuwen in je hoofd
gedachten flitsen schimmen
de wereld is los zand
slippend door je vingers
je voelt hoe alles brandt
je zwicht en doet je ogen dicht
de handen sterven later
wil melker
19/11/2010
www.wilmelkerrafels.deds.nl
Reacties op ‘Handen sterven later’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!