vorige gedicht
vorige gedicht
Een avenue met kak
de ramen aan de achterkant
zijn tweedehands op zicht
ze kijken niet op geld
letten nooit op wat er telt
in vogelvlucht zie je
de lucht tussen de bomen
in het statusloze staan
aan een onmogelijke laan
de voorkant heeft wel stijl
ramen ogen hoog en zwart
de sponning stevig in de lak
aan een avenue met kak
de ruiten zijn wat
ondoorzichtig in hun spiegeling
en trillen bruin antiek als interieur
deuren openen met dezelfde geur
er is geen bel ik klop
hoor dan bekend geruis
ik zie herinnering in ogen
die groeten in een welkom thuis
wil melker
08/11/2010
www.wilmelkerrafels.deds.nl
Reacties op ‘Een avenue met kak’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!