1001 Gedichten
vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Je bent dood
Ik roep je,
Maar je reageert niet,
ik zie jou,
Maar jij mij niet,
Ik sta bij je,
En jij ligt in je nieuwe kist,
Zometeen ga je onder de grond,
Want je bent dood,
En vol ongeloof,
Barst ik in tranen uit,
En dan neem ik een besluit,
Jij bent dood op de wereld,
Maar leven in mij,
De herinneringen van ons,
Maken mij nu nog altijd blij,
Maar nu wel met een traan,
En dat zal nooit over gaan !
Reacties op ‘Je bent dood’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!