vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Steun
Nooit denken dat ik er nooit voor je zal zijn.
Want als jij het even niet doorhebt.
Sta ik zo achter je!
Zij aan Zij door het leven!
Ik laat je nooit meer gaan!
Want je bent het beste wat me is overkomen.
Veranderen van je eigen ik is niet niks.
Maar als het dan nog niet bevalt voor die gene.
Dan kom je er even niet meer uit.
Ik ben niet blij met mezelf.
En wel meer mensen zijn niet blij hoe ik er uit zie.
Of er bij loop.
Maar vergeet nooit.
Je hebt me later echt nodig.
Omdat dan niemand meer om je geeft.
Maar ik altijd om je ben blijven geven!
Reacties op ‘Steun’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!