vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
alleen
ik leef met veel mensen om me heen
zo zuur van binnen
zo vrolijk van buiten
ik voel ik me zo alleen
nee niemand die het ziet
het voelt als vastgebonden aan de ketting
het is moeilijk om te het pijn te verbergen
want vanbinnen in ben ik al aan het uitsterven
ik streef naar iemand die mij de kracht kan geven,
om door te gaan mij leven
ow wie kan dit nou geven?
Reacties op ‘alleen’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!