lopend over straat
Een keer liep ik over straat,
helemaal alleen,
ik hoopte dat iemand me zou aanspreken,
ook al was het alleen maar om de weg te vragen.
Ik voelde me alleen,
ik wilde gewoon dat iemand me belde,
iemand me smste,
iemand me mailde op mijn telefoon,
iemand zou pingen of iets wat daar op leek.
Maar het bleef stil,
ik liep daar sloffend met mijn voeten niet op tillend over straat,
Keek naar beneden,
de grond was grijs,
overal kwam onkruid door heen.
Ik vroeg me van alles af.
Ik wilde dat het leven beter werd,
waarom moest dit mij overkomen?
Ik wist het allemaal niet,
ik vroeg me af of dit ooit wel goed zou komen,
maar toch blijf ik hopen,
hopen op de betere tijden.
Reacties op ‘lopend over straat’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!