vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Met naakt van onschuld
ik zie je in het ruisen
van de wind je hebt niet
meer het blote van een kind
niet meer geboeid
het spel ontgroeid dat
kleinen in vertrouwen spelen
je bent gekleed
met naakt van onschuld
wordt je schaduw al gemaakt
je weeft van mistig
ochtendrood de donkere
schaamte voor je schoot
wordt herboren in
ontluikend groeien de bloem
zal in jouw lente bloeien
kom dans de zon
in warme stralen ontsluierd
zullen we de zomer halen
Ingezonden door
Geplaatst op
25-10-2010
Geef uw waardering
Op basis van 4 stemmen krijgt dit gedicht 2 van de 5 sterren.Social Media
Tags
OpgroeienReacties op ‘Met naakt van onschuld’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!