vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Het land vol met vragen
ik heb je bedolven
onder mijn gaven
mijn bloemen kwamen
de kleur aan je vragen
ik las in je ogen
het licht van de zon
kuste je lippen
zo rood als ik kon
je gaf me de hand
waar je liefde mee schreef
met woorden zo heftig
dat passie lang bleef
je lichaam nog jong
je blik had de tijd
we kozen het pad
richting eindeloosheid
we zijn maar gestopt
in het land vol met vragen
er is nergens een plaats
waar onze liefde kan slagen

Ingezonden door
Geplaatst op
23-10-2010
Geef uw waardering
Op basis van 2 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Eindeloosheid Liefde PassieReacties op ‘Het land vol met vragen’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!