vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Romy
toen ik je leerde kennen
moest ik wel even wennen
ik had iets om voor te leven
iemand om mijn liefde aan te geven
vele maanden groeiden we naar elkaar
ik dacht: 'ik heb het voor mekaar.'
maar toch kwam de pijn weer boven
je had kanker, ik kon het niet geloven.
de laatste weken van verdriet en pijn
ik kon me niet meer voorstellen hoe
het leven zonder jou zou zijn.
je zei: 'kijk altijd naar de helderste ster,
en denk dan hij is niet ver.'
ik voel me nogsteeds sterk met jou verbonden
jj was een geschenk, uit de hemel gezonden.

Ingezonden door
Verwijderde gebruiker
Geplaatst op
22-10-2010
Geef uw waardering
Op basis van 4 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Overlijden VerdrietReacties op ‘Romy’
-
moooiiiiii sterkteee
Linda - 01-03-2011 om 11:03