vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Bedauwd met druppels goud
aarzelend stil ontluikt de morgen
sprankelend licht in speelse kleur
bloemen die zich openend richten
geven al hun eerste geur
verlicht in zilveren nevels
bedauwd met druppels goud
hangen roerloos in de struiken
liefelijk ingepakt de dodelijke fuiken
de trekdraad trilt en zwiept venijn
het donker harig opent zich versnelt
en holt met vele poten langs de lijn
als of zijn prooi hem heeft besteld
de zwarte vlieg zijn eerste vlucht
verstrikt met vleugels in de webbendraden
was eens de koning van de lucht
waar zijn resten blijven laat zich raden
Ingezonden door
Geplaatst op
21-10-2010
Geef uw waardering
Op basis van 2 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
SpinnewebReacties op ‘Bedauwd met druppels goud’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!