vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Verdriet
Het groene gras
De blauwe lucht
Waar ik naar kijk waar ik naar zucht
De zon die schijnt
Heel erg helder
Ik heb er niks aan
Helemaal alleen in de kelder
Doelloos voor me uitstaren
Niks te doen
Wat ik nu nodig heb is een knuffel en een zoen
Leg een arm om me heen
Doe me is helpen
Ik voel me dan weer op het strand tussen de schelpen
Sla me een keer niet
Blijf van me af
Jij bent heel gemeen en ook eens heel laf!
Reacties op ‘Verdriet’
-
Ik heb deze zelf bedacht toen ik verdrietig was.
Elfje. - 02-11-2010 om 11:51