Pijn
Ze liegt constant, ze houdt niet op.
Wat the hel gaat er toch door haar kop?
Denkt ze dat ik het niet merk, dat ze een ander heeft?
Ziet ze niet wat ik meemaak, dat ik vanbinnen niet meer leef?
Ze denkt alleen aan haar zelf, ik ben als shit voor haar.
Maar ze heeft meer fout gedaan, ik ben nog niet klaar.
Ze gebruikt je, als een smerige doek.
Houd je bek, je verdient het als ik voor je vloek.
Je bent een slet, je verdient geen leven.
Je bent het niet waard om voor je te beven.
Ik gaf om je en ik gaf mijn hart.
Maar je speelde ermee, en gooide het weg als een dart.
Zo makkelijk was het voor je, om het weg te gooien.
Je moet niet verwachten dat ik nog rozen voor je zal strooien.
Nee, je krijgt niets meer alles houd ik bij.
Je hebt toch geen gevoelens, je bent een steen, een kei.
Ik laat je in de steek, roep maar geen help.
Ik laat je in de steek, sluit me af van jou, in mij eigen schelp.
Reacties op ‘Pijn’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!