vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Verbond der vrienden
Mijn verbond was ijzersterk,
zelf titanen konden ons niet overwinnen.
Maar een serpent kroop door onze gangen.
En besmeurde onze mooie plannen.
Ah vertrek,
gij venijn.
U bent het gif van onze verlangens.
U verbrak slecht door uw aanwezigheid,
onze onbreekbare rangen.
Haten zullen wij u, uit eigen belangen
Stuk stront, de doorn van mijn oog.
Ik probeer u te verbannen,
zodat ik weer vrij kan lachen.
Ingezonden door
Geplaatst op
17-10-2010
Geef uw waardering
Op basis van 2 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
VriendenReacties op ‘Verbond der vrienden’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!