vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Riool Kinderen
Waarom is het leven zo.
Zo arm zo rijk.
Dat mensen niet normaal kunnen leven.
Samen zijn we sterk,
Ook al is het leven zo zwaar.
Met oorlog en geweld.
Met armoede en hongersnood.
Net zoals de rioolkinderen.
Voor hun is het echt maar voor ons lijkt het een verhaal.
Waarom moet het met oorlog en geweld?
Waarom niet zonder?
Regen verdwijnt,
Huizen vergaan.
Waarom blijven ze niet staan?
Waarom is er geen geld voor hun?
Als er geen school is blijven ze analfabeet!
We proberen hun te helpen,
Hun een ander leven te geven.
Ik zit met duizenden vragen in mijn hoofd.
Maar ik zal er nooit een antwoord op krijgen.
Reacties op ‘Riool Kinderen’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!