vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Alleen
Ik ben alleen,
niemand om me heen.
Alleen op het strand,
allen zee en zand.
Maar toen ik jou zag,
blauwe ogen en een lieve lach.
Toen we naast elkaar zaten,
voelde ik me niet meer verlaten.
We raakten aan de praat,
en opeens was het heel erg laat.
De zon ging onder,
toen besefte ik, hij is echt heel bijzonder.
Ga alsjeblieft niet weg,
is het laatste dat ik nog tegen je zeg.
Ik val voor je neer,
samen, voor de laatste keer.
Reacties op ‘Alleen’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!