gebroken door mijn ouders

Ademloos, hopeloos en verloren,
Drie woorden die bij me horen.
3 dingen die mij pijn doen,
Nu is nu en toen is toen.

Wat nu gebeurt kan ik niet omschrijven,
Kon ik maar bij mijn ouders blijven.
Maar dan zal mijn hart kapot gaan,
’s Nachts huilend naar de maan.

Weg lopen heeft geen enkele zin,
En schreeuwen of schelden even min.
Huilen is het enige wat ik kan,
Ik wil mijn leven redden maar hoe dan?