vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Donkere nachten
Paden bewandel ik alleen,
Door donkere nachten.
Wat er ook mag gebeuren,
Van buiten zal ik lachen.
Geen traan, geen snik,
Want degene die jij niet zult kennen,
Dat ben ik.
Ik doe het allemaal alleen,
Ondanks mijn verlangen.
Ik ben wat je noemt
Een echte Einzelganger.
Ingezonden door
Verwijderde gebruiker
Geplaatst op
01-10-2010
Geef uw waardering
Op basis van 4 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Einzelganger LachenReacties op ‘Donkere nachten’
-
Fantastisch
Loner - 02-10-2010 om 11:59