Hoe het veranderde

Ik voelde me down, ik was verdrietig.
Ik dacht dat het nooit meer over zou gaan, ik zag het allemaal niet meer zitten.
Opeens kwam ik jou tegen, tussen al die mensen en het gevoel werd meteen een stuk minder.
Op m'n gezicht verscheen een lach. Ik was happy, ik was blij, en op dat moment voelde ik me even vrij.
Vrij van al m'n zorgen, die bewaarde ik voor morgen.
Morgen is de dag dat ik terugdenk aan gisteren,
gisteren is de dag dat ik je ontmoet heb.
Deze dag zal ik nooit meer vergeten, het zal me altijd bij blijven, en zal hem bij me dragen door het leven.
Het leven is kort, de dood is langer..
Helaas is het dus maar voor even.
De momenten dat ik aan jou denk helpen mij niet op te geven, en mij te herrinneren dat ik nog zo veel heb om voor te leven.
Als ik alles zou opgeven ben ik je voor eeuwig kwijt, en een eeuwigheid is een lange tijd, vooral als ik die moet doorkomen zonder jou.