geen uitzondering voor mij
Ik kan me geen wereld zonder jou voorstellen
Maar helaas
zelfs voor mij is er geen uitzondering
Ook ik moet er aan geloven
over het verlies van jou
is geen goed woord te schrijven
Niets wat de pijn kan verzachten
of het verdriet doen verminderen
Sinds jij weg bent
heeft de zon niet een keer geschenen
Ik kan de kou maar niet verdragen
Maar ik weet niet waar ik anders
de warmte moet zoeken
Om me heen is het zo stil en leeg
Terwijl het zo onrustig en zo vol van binnen is
Ik kan het niet alleen hebben van andere mensen
of hun geruststellende woorden
Ik word er niet sterker of gelukkiger van
Het enigste waar ik op terug kan vallen
en wat me troost biedt
is al datgene wat je me
hebt gegeven en hebt geleerd
Dat houdt me op de been
Al weet ik wel dat er aan de andere kant
niemand is of ooit zal zijn
die de afstand
van het gat dat ontstaan is
kan overbruggen
Ik val diep
maar ik weet niet hoe hard ik neer zal komen
want ik ben er nog niet
Maar ik zal het aanvoelen
en weinigen zullen het weten
Maar eens zal het zo ver zijn
Dat ik stop met vallen
Op die dag
hoop ik
dat ik mijn geest kan vrij maken
voordat de geest zich vrij maakt uit mij.
Reacties op ‘geen uitzondering voor mij’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!