vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
zo gelijk maar toch zo ver
een meisje zo prachtig
zulk mooi krullend haar
ik kan haar niet verstaan
maar toch is ze zo lief
die rare woorden die uit haar mond vloeien
de klanken springen op in haar stem
ze is zo lief en schattig
maar ook zo ver van mij vandaan
veel vragen schoten uit mijn mond
mijn tong ging als een gek tekeer
toch aan het eind van mijn verhaal
zie ik een verdoofd gezicht
geen idee van wat gaande is
daarna, woorden, zinnen
gesproken door een vreemde tong
niet verstaanbaar door mijn Nederlandse oren
de situatie blijft gelijk
maar de tongen spreken anders
geen idee van haar verhaal
maar ik haar gezicht zie ik verlangen.
Reacties op ‘zo gelijk maar toch zo ver’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!