Afscheid van het heden

ik ben een blad
en dwarrel wat
viel zomaar van de tak
omdat mijn steeltje brak

ik spriette uit toen lente
mij het groen liet zien
ik voelde me zo pril
zoals een maagd die wil

de zomer kleurde mij
in lange dagen zon
het tere groen verdween
ik draaide langzaam om

bezag het avondrood
en ruiselde gebeden in
een afscheid van het heden
terug naar moeders schoot

ik ben een blad
en dwarrel wat
mijn dagen heb ik wel gehad
sterf in rood de herfstdood