vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Beminde mij zo innig
als een luipaard
zo wellustig
krabde je de oude
wond weer open
striemde rug
met lange halen
liet in je wulpse spel
mijn bloed weglopen
het ging je niet te snel
je dorst was buitenzinnig
je beminde mij zo innig
en wat tikkeltjes te fel
hebben toch het eindpunt
nog gevonden dropen toen
gebroken af alleen je staart
zwiept nog heel opgewonden
wil melker
29/09/2010
www.wilmelkerrafels.deds.nl
Reacties op ‘Beminde mij zo innig’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!