Het oneindige nu
Langzaamaan begin ik het te zien,
te voelen bovendien.
Dat eenvoud het belangrijkste is,
en stilte bovendien.
Leven in het moment,
niet nadenken over de tijd.
Leven in het heden,
geen terugkijken, geen spijt.
Niets plannen, geen vooruitkijken,
lekker wandelen door straat en steeg.
Zwemmen in een verkwikkend meer,
dan loop je vanzelf helemaal leeg.
Kijken naar een vlinder op een wilgentak,
of naar een rondkruipende naaktslak.
De paringsdans van een stel rietganzen,
of een zwerm spreeuwen die door de lucht dansen.
Kortom, niet bezig met verleden of toekomst,
maar in het heden, het almachtige nu.
Pas dan zul je gelukkig zijn.
en loop je door de regen zonder paraplu.
Reacties op ‘Het oneindige nu’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!