De emmer
als ik naar buiten kijk
zie ik je daar staan
laat ik mijn gedachten gaan
over vervlogen tijden
zie ik een huilend kind
niet zo bemind
op je deksel gezeten
mijn broertje moet je weten
zie ik een bosje narcissen
die een tuin zal missen
want broertje lief
was de dief
hij verstopte ze gauw
achter jou
zie ik een bak vol bederf
achter op ons erf
geduldig wachtend op de man
die je legen kan
nu sta je in mijn tuin
niet gevuld met puin
nee, een bak vol kleuren
met heerlijke geuren
nu ik je zo zie staan
en de herfst komt eraan
denk ik aan die vervlogen tijd
denk ik wel eens met spijt
aan dat onbeminde kind
altijd vechtend tegen de wind
het kind
dat te vroeg op deze wereld kwam
het kind
niet begrepen door pap en mam
het kind
dat opgroeide in internaten
het kind
dat ons ging haten
het kind
met vele wonden
het kind
dat nu zijn weg heeft gevonden
mijn jongere broertje
vaak niet begrepen
was je maar van deze tijd
vergeef ons onze onwetendheid
Ingezonden door
Geplaatst op
24-09-2010
Over dit gedicht
hulde voor mijn jongere broer die na een moeilijke jeugd zijn weg heeft gevonden
Geef uw waardering
Op basis van 3 stemmen krijgt dit gedicht 2 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Jeugd OnwetendheidReacties op ‘De emmer’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!