Moeras van verdriet

Ontdaan dwaal ik van het kluitje naar het riet.
Plotsklaps eenzaam in een moeras van verdriet.
Donkergrijze wolken regenen helemaal over mij uit.
Een leven zonder jou krijg ik nauwelijks onder mijn huid.

Bladerloze bomen vertakken treurig in de lucht.
Gisteren praalden daar fris groen vol met vrucht.
Vandaag overstromen de tranen in mijn hart
in dit desolate landschap blijven wolken donkerzwart.

Ik mis je!

Gemaakt door: Esmee