vorige gedicht
vorige gedicht
oompje toch
zo lang geleden
wist ik niet eens dat je er was
een paar jaar geleden
ontmoette ik jou, mijn oom
met jou zou ik altijd over muziek praten
wat een heerlijke droom
mijn onbezorgde leven
gekwetst, gepijnigd
voor altijd
lieve lieve marcus,
heb je nu geen spijt
dat je zo vredig ging
alsof je in een schommel hing
zo zacht, zo zacht
lang zal je leven
al is het dan niet hier
maar de herrinneringen zullen blijven
en komen terug
ik houd nog altijd van je
en ookal is dit de laatste keer
ik zeg : ik houd van je
en dat wordt alleen maar
meer, meer en meer.
Ingezonden door
Geplaatst op
26-03-2008
Geef uw waardering
Op basis van 1 stemmen krijgt dit gedicht 1 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Dood Overlijden VerdrietReacties op ‘oompje toch’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!