Het leven
Soms krijg ik tranen in mijn ogen
omdat ik iets niet kan geloven
dingen waarvan ik hoop dat het een droom is
maar waarbij wakker worden niet mogelijk is
dan leef ik in mijn eigen droom
zo raar, zo ongewoon
je moet er maar in gaan geloven
dat alles niet zo gaat als je altijd zit te hopen
het het leven is vaak niet zo makkelijk als je denkt
maar gelukkig zeggen ze vaak
alles went, behalve een vent
maar ja, of dat nou waar is is nog maar de vraag
daar moet je maar achter zien te komen op een dag al vandaag
want misschien ontmoet je wel een man
waarvan je denkt dat niets er tegenop kan
de man van je dromen
die je misschien maar een keer tegen zult komen
je hoopt dan natuurlijk dat ook hij zal wennen
aan dingen die anderen nooit zullen kennen
voor iedereen anders
gelukkig maar,
anders was het leven wel een beetje raar.
Reacties op ‘Het leven’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!