vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Fel donderpreekt de haat
ik wil geen krochten
waar het wringt
in alle bochten en
het stinkt naar angst
geef mij spelonken
waar geluiden dronken
worden van het zwart
het duister je verwart
in de diepte loeit het vuur
het vage was van korte duur
dit is de echte hel waar
alle zielen pijnlijk branden
wit marmer wordt hier zwart
fel donderpreekt de haat
voor smart is nu geen tijd
in het lijden aan de eeuwigheid
judassen zijn in de meerderheid
ook thomassen vind je geheid
ze missen het gelovig zijn
dat andere mensen siert
ze zijn geoordeeld door
het licht hun lamp is uitgegaan
waar is verdomme nou de knop
de hel gloeit rood onaangedaan
Reacties op ‘Fel donderpreekt de haat’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!