1001 Gedichten
Rust zacht, lieve Moos
Lieve Moos.
Waarom moest jij nou gaan?
Waarom moest jij mij hier alleen laten staan?
Ik weet het, je kon het zelf niet aan,
Je moest jezelf laten gaan.
Vandaag: 21/07/2010 heb jij het leven opgegeven,
Je kon niet meer verder leven.
Ik hoop dat je je andere maatje, ook weer gevonden hebt daarboven,
IK zal daarin blijven geloven.
Je moet weten dat ik een leuk jaar met jou hebt beleefd!
Voor mij is het een goed idee, dat je nu hoog boven mij zweeft.
Ik weet het, je wou zelf niet gaan.
Maar het is goed,ik ben voldaan.
Ookal brokkelt mijn hart, langzaam af...
Ik ben blij dat jij mij liefde gaf!
Ingezonden door
Verwijderde gebruiker
Geplaatst op
07-09-2010
Over dit gedicht
Dit gedicht gaat over mijn lieve konijn Moos,die ik dit jaar in heb moeten laten slapen.Mijn andere konijn was4 maanden geleden, ook gestoven.
Geef uw waardering
Op basis van 3 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Pijn VerdrietReacties op ‘Rust zacht, lieve Moos’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!