Vuur
Het vuur brand in m’n ogen
Nee het zijn geen regenbogen
Het zijn echte vlammen
Alsof ze elkander zijn aan het rammen
Het vuur brand heel het huis af
Alles waar ik zoveel aan gaf
Je ziet alles voor je voorbijgaan
Alles wat ik ervoor heb gedaan
Mijn vriend is noch in het huis
Spijtig geraakt hij niet door een buis
Als ze hem er maar op tijd uithalen
Ik vind het echt balen
Yes , ik zie hem op het dak verschijnen
Toch voel ik noch harde pijnen
Hij staat noch altijd op het dak
Ik wou dat ik hem ervan af pak
Spijtig kan dat echter niet
Ik wou dat je me niet verliet
Wacht nog even
Ik hoop als je je niet zal begeven
Blijf daar alstublieft noch even staan
En dat je niet zal weggaan
Ik hoor de sirenes al loeien
Ze zijn lomper dan een stelletje koeien
Dat ze maar wat sneller rijden
Want ik sta hier echt te lijden
Ik voel dat het niet meer lang zal duren
Het duurt precies uren ,
Op dat moment staat de brandweer voor ons huis
Dit wordt grote kuis
Ze halen hem er eindelijk af
Hierbij sta ik werkelijk paf
Want een seconde later stort ons huis in
Alles wat ik met hard en ziel bemin
Het heeft allemaal geen nut
We zijn nu echt blut
Het zijn dubbele emoties
Precies alsof het huis voorbij blies
Ik ben blij dat hij eraf is
En het ander deeltje ging allemaal mis
Want ons huis hebben we niet meer
Dan wordt os vakantiereisje voor een andere keer
Nu weet ik toch wel hoeveel hij van me houd
Hij zou me zelfs vinden in en oerwoud
Nu gaan we over andere dingen moeten praten
We houden alles wel in de gaten
Dit is een drama voor heel mijn leven
Ik zou er alles voor opgeven
Behalve mijn vriend niet
Omdat hij me ooit verliet
Als ik terugdenk aan dat moment
Weet ik dat k er eigenlijk elke dag aan terugdenkt
Reacties op ‘Vuur’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!