verdwaald
verdwaald
ik voel me zo verdwaald in de wereld
zoekend naar iets zonder nut zonder doel,
en ik heb elke dag weer zo'n leeg gevoel
zo'n gevoel met leegte en verdriet
ik draag zoveel pijn maar dat wil ik niet.
zoekend naar de reden waarom ik hier eigelijk ben
zoekend naar de reden die toch niemand kent,
ik kijk vaak naar boven en ik vraag mezelf vaak af
waarom ik niks goed doe en waarom god me zo straft ...
soms weet ik niet waarom ik langer op de wereld wil
blijven met tranen op me wangen zet ik elke dag wel weer door maar ik vraag mezelf vaak af waar doe ik het voor.?
waarom verlaat ik de wereld niet gewoon voor eeuwig een altijd dan ben ik me zorgen en verdriet voor altijd kwijt ...
niemand zal het merken als ik stilletjes de wereld verlaat niemand zal iets zeggen en niemand is dan nog kwaad ... maar toch de daden vericht ik nooit
in plaats van te gaan hou ik me groot ..
want wat is er anders is er wel een plek om te rusten is er wel een plek om me pijn te blussen ...
elke dag hou ik me groot en terwel ik dat doe voel ik me een idioot het lijkt of iets zecht om nog niet te gaan ... maar wat is er dan zo fantastisch om nog te bestaan?
maar ik wil ook niet naar het enge het onbekende toe gaan.
dus ik leef me leven maar en ik zie wel of er ooit
nog vreugde in mij leven zal ontstaan
by sema
............
............
Reacties op ‘verdwaald’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!