vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
onbereikbaar mooi
stil zat ik te wachten
op het geluk
nooit ontmoet
nooit gekend
tot je me aankeek
ik kreeg geen lucht
wist niet wat te zeggen
mijn hart stond even stil
zelfs nu nog doet mijn hart een sprongetje
elke keer ik je zie
je blik laat me smelten
je lach maakt me gek
je maakt me zo gelukkig..
mijn jongen voor altijd
Reacties op ‘onbereikbaar mooi’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!