vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
verdriet
Mijn tranen vallen,
omdat ik je moet missen.
Ik wil dit niet,
maar ik mag niet beslissen.
Ik voel me schuldig,
maar dat hoeft helemaal niet.
Alleen om jou,
heb ik al genoeg verdriet.
Ik wil het zoals eerst,
gewoon samen jij en ik.
Niet al dat gedoe,
dat ik het liefste stik.
Diep binnen in mij,
is iets moois weggenomen.
Ik hoop met wat ik nog heb,
dat stukje weer terug zal komen.
Nu moet ik leren verder te gaan,
al doet het nog zo'n pijn.
Jij zal dat stukje in mijn hart,
weer maken zoals het moet zijn.
Zulke diepe wonden,
kon nooit iemand maken.
Maar nu is het gelukt,
je wist waar je me moest raken.
Reacties op ‘verdriet’
-
echt mooiii sterkte
Linda - 24-06-2011 om 22:52