vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Droefheid
Droefheid van regen
komt uit het hart.
Langs eenzame wegen,
vind ik alleen maar smart.
In mijn hart is het donker,
alleen nacht.
Gevangen in een web,
heeft droefheid macht.
O, droefheid verlaat me,
zodat de zon kan schijnen.
Want ga je niet,
zal mijn laatste hoop, verdwijnen.
Ingezonden door
Geplaatst op
01-09-2010
Over dit gedicht
Op 1 jaar tijd verloor ik mijn moede, mijn schoonbroer, kreeg 4 operatieste en vecht de man van mijn enige dochter na een zwaar ongeval , reeds 6 weken voor zijn leven. Hun dochtertje is vandaag 1 jaar oud.
Geef uw waardering
Op basis van 2 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Droefheid Tegenslagen Tranen WanhoopReacties op ‘Droefheid’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!