leven

Ik voel me leeg vanbinnen, zie alleen het einde weet niet waar ik moet beginnen.
Een lange weg te gaan, een lange weg tot het einde van het bestaan.
Door mijn eigen tranen verslagen, door mijn eigen dood begraven.
Alles wat ooit eens was is verdwenen, verdriet staat met inkt op mijn lijf geschreven.
De laatste dagen zijn zwaarder dan ooit, alles gaat dood zodra de wereld ontdooid.
Je hoort de laatste schreeuwen van mensen die je dood zien gaan, je schrikt van het besef bij het horen van je eigen naam.
Dit is het einde je voelt de kou van de wind, je beseft waarom je dit leven maar niks vind.
Daar boven is het veilig is het fijn, geen verdriet meer geen pijn.