vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Uit de verte van je land
je zag me niet
toen ik je aankeek
je blik ving
uit de verte van je land
pas toen ik
jou een hand gaf
kwam je terug
van het warme strand
je lach was
nog vol zee
en groene palmen
je stem zong vriend
jij bent gebleven
ondanks de heimwee
naar je land iets tropisch
in de koude zomerregen
wil melker
30/08/2010
www.wilmelkerrafels.deds.nl
Ingezonden door
Geplaatst op
30-08-2010
Geef uw waardering
Op basis van 2 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Heimwee VluchtelingReacties op ‘Uit de verte van je land’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!