1001 Gedichten

1001 gedichten

Zet ook uw gedichten op 1001Gedichten.nl

Heeft u nog geen account? Meld u gratis aan!

Print dit gedicht
vorige gedicht

Alleen maar kijken...

Ik zit nu al maandenlang in dit verhaal verstrikt...
Ik zit in een groot bos, vol verleidingen...
En ik kan de uitgang er niet van vinden. Buiten het bos zijn er mensen aan het feesten. Ik niet.
Ik ben verdwaald in een bos, vol van wilde dieren en angst. De wind kietelt mijn nek terwijl ik zachtjes een liedje neuriet. De schilderijen in mijn kamer komen steeds als een waas voor mijn gezicht...
Dan wordt het donker. Het licht gaat uit.
Teder en zacht lopen we hand in hand door het diepe, donkere bos. We moeten het uiteinde vinden!
Dan raken zijn tedere lippen de mijne. Pas later besefte ik, dat het fout was. Fout! Ik kan er alleen nog maar naar kijken. Zoals een tekst was dit fout...
Een onvergefelijke fout. Ik kan alleen nog maar naar hem kijken...

vorige gedicht
Toevoegen aan favorieten

Ingezonden door

Geplaatst op

Over dit gedicht

Kijken...

Geef uw waardering

Op basis van 3 stemmen krijgt dit gedicht 2 van de 5 sterren.

Social Media

Tags

Fouten Kijken Nofear! Onvergefelijk Samen

Reacties op ‘Alleen maar kijken...’

Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!

Reageren

We gebruiken uw gegevens alleen om te reageren op uw bericht. Meer info leest u in onze Privacy & Cookie Policy.

Wilt u direct kunnen reageren zonder elke keer naam en e-mailadres in te voeren? Meld u hier aan voor een account!

Alleen maar kijken...