vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
nablijven
ik voel me zo alleen.
in deze verlate klas.
ik had gewoon gehoopt,
dat ik zo stoerder was
maar stoer dat ben ik niet.
ik be alleen erg dom.
ik had moeten luisteren,
ookal is hij stom.
ik had niet moeten praten
door die meneer heen.
dan zou ik al weg zijn,
maar ik ben nog steeds alleen.
nu heb ik er spijt van,
en vind ik mij een oen.
maar ik zal hem beloven,
dat ik het nooit meer zal doen
Reacties op ‘nablijven’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!