vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Gesprek
Woorden zinken
de waterige afgrond
streelt mijn tong
Zachtjes springt
de één na de ander
in het niets, in het onbekende
de poort is geopend
en bloed gutst uit de
wonde
Tot de stilte valt
en alles gezegd is.
Ingezonden door
Geplaatst op
21-08-2010
Over dit gedicht
Er valt niet echt veel over dit gedicht te zeggen. Ik heb het geschreven terwijl ik 2 liedjes steeds opnieuw en opnieuw beluisterde (Weekends van The Perishers en Bloodstream van Stateless). Het gaat over hoe pijnlijk het soms is om een gesprek te voeren.
Geef uw waardering
Op basis van 5 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Gesprek Stilte WoordenReacties op ‘Gesprek’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!