Verlaten

Een dag,
Is niks zonder jouw blauwe ogen,
Je mooie glimlach.
Nog nooit heb je tegen mij gelogen.
Of bedrogen.

Tot op een dag,
Toen ik het zag
doeidoei mooie glimlach.
Dat je die ander meer mag
Maar ja ach.

Nu weet ik wie je bent.
Een natuurtalent.
Een echte vent.
Niemand die jou echt kent.
Je blijft me telkens verrassen.

Ik keer jou de rug.
je word geplet als een mug.
Maar dan ontdek je wat heb ik gedaan?
Maar ja te laat ik ben al weggegaan.
En toen was je weer alleen.